Zoals je hier al eerder kon lezen, is de Facebookgroep Literatuur uit het hoge Noorden al langer bezig met een Boek van de maand om samen te lezen. In de groep en nu ook op deze blog kondigen we deze boeken aan telkens per trimester. En dit is dan ook de volgende titel in onze nieuwe maandelijkse rubrieken. Na de Thrillerreeks, de Romanreeks en de Auteur van de maand zullen we nu ook telkens hier een verslagje plaatsen van ons Boek van de maand. Om de spits af te bijten, kozen we ditmaal voor de vrij dikke debuutroman Buzz Aldrin, waar ben je gebleven?(Buzz Aldrin, hvor ble det av deg i alt mylderet?) van de jonge Noorse successchrijver Johan Harstad. 9 lezers hadden zich in de Facebookgroep gemeld om dit mee te lezen, een mooi aantal!
Het verhaal:
De hoofdpersoon in deze roman is Mattias, een jonge Noor die in een bloemencentrum werkt maar dan zijn job en zijn eerste en enige liefde kwijt speelt en dan maar met een vriend en zijn rockband samen naar de Faeröer vertrekt. Bij aankomst gaat er echter iets helemaal mis en belandt hij eenzaam en verlaten in de gietende regen in een bushokje. Hij kan zich niet herinneren wat er gebeurd is, weet niet waar zijn vrienden gebleven zijn en stapt dan maar bij een zekere Havstein in de auto. Die blijkt psychiater te zijn en neemt hem mee naar een soort tehuis waar nog een aantal (ex-) psychiatrische patiënten nazorg krijgen, en niet volledig klaar zijn voor de echte wereld.
Mattias wil steeds tweede zijn, in de schaduw blijven en zijn sporen uitwissen, uit eigenbehoud en zelfbescherming. Dit boek gaat over hoe dit voelt. Over vriendschap, over de zwakte van de mens.
Mattias is geboren op het moment dat Buzz Aldrin als tweede man een voet op de maan zette, na Neil Armstrong. Hij kent de biografie van Buzz Aldrin op z’n duimpje, en leest bijna alles wat hij kan vinden over de maanlanding en de ruimtevaart. Bovendien lijkt het landschap van de Faeröer wel wat op een maanlandschap, een dor eiland waar geen bomen (kunnen) groeien.
De vier delen in het boek zijn trouwens ook genoemd naar de vier albums van de Zweedse groep The Cardigans, een groep die een belangrijke rol speelt in het verhaal.
Enkele sterke punten uit de meeste recensies/feedback:
- De prachtige manier van schrijven en het oog voor detail van Harstad
- De heel fraaie zinnen en
- Een heel sympathieke hoofdfiguur die iedereen geraakt heeft
- Een vloeiende en ‘meanderende’ verhaallijn
- Een vlotte en lichte schrijfstijl
Enkele zwakkere punten werden door Roosje en Annemie beiden aangehaald:
- De wijdlopigheid van het verhaal met te veel gebeurtenissen en misschien wel wat té veel detail
- De vertraging in het midden van het boek om nadien weer te versnellen
Enkele citaten uit het boek:
De eerste zin: “De persoon van wie je houdt bestaat voor 72,8 procent uit water en het heeft al weken niet geregend.”
“Het vereist enorme wilskracht, mazzel en vakkundigheid om eerste te worden. Maar er is een reusachtig hart voor nodig om nummer twee te zijn.”
“Hoe meer vrienden je om je heen verzamelt, naar des te meer begrafenissen zul je waarschijnlijk moeten. Meer mensen om te missen als ze verdwijnen. Hoe meer je je opricht, des te meer stenen ze naar je kunnen gooien. Maar wie alleen is, stelt slechts zichzelf teleur. Zo dacht ik.”
Recensies van mensen die met ons mee lazen, kan je hier lezen:
- Jan Koster
- Sarita
- Roosje de Vries
- Greet Braem
- Nathalie B
- Amievw
Enkele commentaren op onze Facebookpagina:
Tilly Hoskens:
"Johan Harstad debuteerde met dit boek en wat een debuut. Dit boek heeft mij ervan overtuigd dat hij een fantastisch verteller is. Hij combineert in ‘Buzz Aldrin, waar ben je gebleven’ een vlotte schrijfstijl met een verhaal dat me heel lang zal bijblijven. Mattias, het hoofdpersonage, streeft ernaar om eeuwig tweede te zijn maar dat is moeilijker dan hij denkt. Hij spiegelt zijn leven aan dat van Buzz Aldrin, de tweede man op de maan, die daarna in de vergetelheid is geraakt. Hij wil het liefst op de achtergrond blijven maar slaagt daar niet altijd in. Het leven van Mattias loopt niet zoals gepland door zijn streven om niet in de spotlights te treden. Zo komt hij op de Faroer terecht op een moment dat alles in zijn leven op zijn kop staat. Daar komt hij in een besloten leefgroep terecht met fantastische mensen, die allemaal proberen hun leven terug op de rails te krijgen. Uit een aarzelende kennismaking ontstaat een hechte vriendschap waardoor deze groep mensen beter kunnen functioneren en die tot een verrassende wending leidt in hun leven. Dit alles wordt op een vlotte manier beschreven met zinnen die je soms echt bij de keel grijpen en die een beetje tijd nodig hebben om in hun volle betekenis tot je door te dringen. Toch is het boek niet zwaar op de hand maar het stemt wel tot nadenken. Een echte aanrader. Hoewel ik eerst mijn twijfels had over dit boek zijn die heel snel verdwenen en heeft het mij aangenaam verrast. Ik ben blij dat ik dankzij jullie selectie een mij onbekende auteur heb ontdekt en een heel interessant boek heb gelezen dat ik uit mezelf nooit gelezen zou hebben."
Riet van Hal-Klappers:
"Helaas krijg ik het boek niet op tijd uit, ben nu bijna op de helft. Maar mijn eerste kennismaking met Johan Harstad is geweldig. Zo'n boek als deze is nu net de reden om hieraan mee te doen, anders was ik dit boek waarschijnlijk niet tegengekomen. Ik heb nog niet echt een idee waar dit verhaal uiteindelijk naar toe gaat. Maar geniet volop van de mooie schrijfstijl over een bijzondere, gevoelige jongen die vooral niet wil opvallen, het geweldige landschap en de vele verwijzingen naar muzieknummers. Als ik in het vervolg een nummer van The Cardigans hoor zal ik zeker aan dit boek denken. Zoals ik het nu kan inschatten geef ik het zeker 4 sterren."
Fany van Hemelen:
"Ik ben ook nog aan het lezen maar het is een boek van een wonderlijke schoonheid. Ik kende Harstad ook nog niet maar wat een prachtige schrijver. Ik geef ook vijf sterren want hoewel boek nog niet uit is de gelaagdheid en tijdsbeschrijving zo sfeervol dat ik weet dat dit een topper is. De vriendschap is vol gevoel beschreven en de wens om tweede te zijn en zo gelukkig te zijn is ontzettend mooi verwoord. Fijn boek vol majestueus vertel-talent."
Kristien Willems:
"Ik kan mij alleen maar aansluiten bij de positieve commentaren die ik hier al gelezen heb. Wat een heerlijk boek. Een verademing in deze tijd waarin het zo vaak snel moet gaan. Het verhaal van Matthias, die zo graag onzichtbaar wil zijn, maar daar niet in slaagt. De rustige manier waarop beschreven wordt wat er in zijn hoofd omgaat en hoe zijn beslissingen daaruit voortvloeien. Hoe dat allemaal niet logisch of volgens verwachting verloopt. Ik word daar zelf rustig van. Bedankt om dit boek onder de aandacht te brengen!"
Eindevaluatie:
Dit boek kreeg van onze lezers zes maal vijf sterren, twee maal vier sterren en één maal drie sterren. Dit komt uit op een gemiddelde van 4,5 ster. Voor de meesten onder ons dus duidelijk een aanrader!
Een aanrader om dit boek zelf nog ter hand te nemen en/of de volgende maand ook mee te lezen? De volgende keer is het wel de beurt aan de thrillerliefhebbers onder ons met het eerste deel van de Irene Huss - serie , Novemberval (Den krossade tanghästen) van Helene Tursten (Zweden). Geef ons zeker een seintje als je mee wil doen!
Nathalie
